Pałac w Łodygowicach

  • Ocena
  • Dla dwojga
  • Dla dzieci
  • Dla dorosłych
  • Dla seniorów
Opis

Zabytkowy dworek szlachecki z XVII wieku. Początkowo, jak to w sarmackiej Rzeczypospolitej, była to jednocześnie rezydencja i obronna twierdza - zbrojny zajazd ze strony sąsiadów, krewnych czy żołnierzy pozbawionych należnego żołdu był bardzo realną perspektywą. Zwłaszcza, kiedy prowadzi się awanturniczy tryb życia, jak jeden z głównych budowniczych fortalicji.

Mowa o wojewodzie mazowieckim i kasztelanie krakowskim, Stanisławie Warszyckim. Miał wykazywać się on wyjątkową skłonnością do siłowego rozwiązywania wszelkich sporów, smykałką do nieuczciwych interesów i niebywałą brutalnością. Warszycki przejął łodygowickie włości przez małżeństwo z Heleną Korybut-Wiśniowiecką i dokończył budowę ufortyfikowanego pałacu, którą w 1630 r. rozpoczął Jerzy Zbaraski. Właściciele dworu zmieniali się bardzo często również w późniejszych latach.

Fortalicja zupełnie zmieniła swój charakter po nabyciu posiadłości przez familię Klobusów w 1866 r. Elementy obronne niemal całkowicie zniknęły, dworek zyskał m.in. neogotyckie attyki, wejściowe arkady i glazurowany dach. Po 1945 roku i bardzo “dokładnym” splądrowaniu łodygowickiego pałacyku ze wszelkich kosztowności i zbytków, budowla pełniła szereg różnych funkcji: szkoły rolniczej, biblioteki czy Gminnego Ośrodka Kultury.

Mini przewodnik

Piękny pałacyk, który powstał jako silnie ufortyfikowany dworek. Jego budowę rozpoczął w 1630 r. Jerzy Zbaraski, a ukończył po ok. 40 latach Stanisław Warszycki - awanturniczy wojewoda mazowiecki. Obronny charakter budowli zmienił się w XIX w. po przebudowie na elegancką rezydencję. Po II WŚ swoją siedzibę miało tu kilka instytucji użyteczności publicznej.


Opinie

Dodaj opinię
Ocena ogólna:
Dla dwojga:
Dla dzieci:
Dla dorosłych:
Dla seniorów:

Komentarze (0)
Dodaj komentarz
Lokalizacja